Dusza rosyjska - Anna Achmatowa

Nie mogę nie wspomnieć o Annie Achmatowej. Wszak dziś mija jej 120. rocznica urodzin. Choć życiorys pośpieszny i wiersz, to i tak za mało...

Anna Achmatowa (Анна Ахматова) właściwie Anna Andriejewna Gorienko (ur. 23 czerwca (11 czerwca wg starego kalendarza) 1889, zm. 5 marca 1966). Jedna z najwybitniejszych poetek rosyjskich, czołowa przedstawicielka akmeizmu. Nazywana duszą rosyjskiego Srebrnego Wieku, porównywana z Safoną i Mozartem. Jej twórczość to zarówno refleksyjne, subtelne liryki, jak i uniwersalne, z genialną strukturą wewnętrzną poematy w rodzaju Requiem (1935-40), mistrzowskiej tragedii o terrorze stalinowskim. Pisała utwory różnorodne tematycznie, jak czas i pamięć, los artystki, czy trauma lat życia i tworzenia w cieniu stalinizmu. Jest też autorką prac historycznych o Puszkinie oraz wspomnień o Aleksandrze Błoku i Amadeo Modiglianim. Z niewielkimi przerwami władze radzieckie ledwo ją tolerowały, przez długie okresy zakazane było publikowanie jej poezji, a w 1946 roku stała się ofiarą bezpardonowej polityczno-ideowej nagonki ze strony partii doprowadzonej do powtórnego zakazu publikacji i wystąpień publicznych. Po śmierci Stalina, wraz z nastaniem tzw. odwilży, stopniowo przywracana do życia publicznego i świadomości społeczeństwa ZSRR.


Nox

(Posąg "Noc" w Ogrodzie Letnim)
Nocy miła!
W gwiezdnej mantyli,
W ręku bezsenna sowa, żałobny mak.
Córko miła!
Myśmy cię ziemią okryli,
Myśmy chronili cię tak!
Puste teraz dionizowe czasze,
Łzą zachodzi miłości wzrok.
Tylko słychać nad miastem naszem
Strasznych sióstr twoich krok.
1942

(tłum. Paweł Hertz)
foto: poema.art.pl
więcej:
http://www.poezja.org/index.php?akcja=wierszeznanych&kto=Achmatowa%20Anna&ak=pokaz
http://www.poema.art.pl/site/sub_1318.html